Έχτη Προσευχή



Πρώτα εν το Χάος, το ένστιχτο, η λειτουργία χωρίς γνώση.






Τζι έρκεται μιάν μέραν η νόηση, "Έν Είμαι Μόνον Ζώον".





Ούλλα αρκέφκουν που μιάν αμφιβολίαν που εξελίσσεται σε Μάχην ενάντια στον εαυτόν.  Άμαν καταλάβεις πως όσα σε κρούζουν εν στρατοί που σε πολιορκούν, αρκέφκεις να παλεύκεις τζι εσύ.









Τζι αν φανείς τυχερός τζιαι καλός πολεμιστής, καταλαβαίνεις πως όσα σε πολεμούν εν πλασμένα που την ίδιαν ύλην που είσαι πλασμένος τζι εσύ.




Εν τραγικόν.  Όσα μισάς για σέναν, είσαι εσύ.  Όσα σε τρών, είσαι πάλε εσύ.  Τζιαι δέν θα φύουν ποττέ, είσαι Εσύ.






Τζι όση γνώσην τζιαι να αποχτήσεις, ψυχολογικήν, πνευματικήν, το μόνον που κάμνεις εν να συνεχίζεις τον πόλεμον σε πιό ψηλά επίπεδα με δυνατόττερα όπλα, πολλές καταστροφές.






Τζι αν φανείς τυχερός, σοφός, αν μεγαλώσεις τζιαι γεράσει η ψυσιή σου μές τους πολέμους, στο τέλος θα κάτσεις στο τραπέζιν να μιλήσεις του Οχτρού.  Στην αρκήν θα εναι απλά ένα παιχνίδι, τζιαι θα προσπαθεί να γελάσει ο ένας του άλλου.








Παίξε παίξε όμως, μαθαίνεις τόσον καλά το παιχνίδιν τζιαι τους μηχανισμούς του που αρκέφκει να έσιει χάζιν.  Μαθαίνεις τζιαι τόσον καλά τον Οχτρόν που καταλαβαίνεις ότι είσαστεν πολλά παρόμοιοι, οι ίδιοι.





Παίξε παίξε, χάννεις λοαρκασμόν ποιός έναι ποιός.  Είσαι εσύ ο Οχτρός, ή εν ο άλλος απέναντι σου!?   Το κορμίν του αθρώπου εν μιά μηχανή, μικρογραφία του κόσμου, μικρογραφία του σύμπαντος τζιαι του θεού κατ' εικόναν.  Όπως εν πάνω, εν τζιαι κάτω.



Τζι οι 2 εαυτοί αντί να μαλλώννουν, βρίσκουν τρόπον να ερωτευτούν με την Αγάπην καταλύτην.




Τζι έρκεται ο Έλεγχος-Μή Έλεγχος.  Κυβερνάς τα αντίθετα σου καθιστός σε άρμαν τρανόν, εξερευνητής τζιαι πολεμιστής μαζίν.







Κυρίαρχος των αισθήσεων, της νόησης, μαθητής του ήλιου της σελήνης τζιαι της γλώσσας της ψυσιής.









Μιά εν η Τέγνη τζι ο σκοπός του αθρώπου στον κόσμον της ύλης..   Να γινεί δεντρόν της ζωής ο ίδιος, να υπερβεί την ύλην τζιαι να ενωθεί με τα Θεία.







Ένα εν το σύστημα.  Ο  Μακρόκοσμος τζι ο Μικρόκοσμος.  Ο Γαλαξίας μιλά του μικροβίου τζιαι του ατόμου, του ηλεκτρονίου, τζι ο άθρωπος μιλά του Γαλαξία.  Εν ούλλα ένα.  Μιά η αγάπη.  Ένα το Αυγό που μας χωρεί ούλλους.










Τζιαι τούτον εν το Μεγάλο Ταξίδι της ψυσιής.

Σχόλια

Ο χρήστης Ξενοφίλιος είπε…
Πόσο, μα πόσο συμφωνώ...αλλά ποιός ακούει? Προσπαθείς να βοηθήσεις τον άλλον που κρούζει τζι εν ηξέρει πόθθεν, τζιαι λαλείς του αγάπα τα σκοτεινά σου, αγάπα τες φωθκιές που σε κρούζουν τζιαι πιαστείτε σιερκές να φκείτε μαζίν το βουνόν αντί να κουντά ο ένας τον άλλον να πέσει, τζιαι θωρούν σε σαννα τζιαι είσαι εσύ ο πελλός..
Ο χρήστης Xenoudis - Ξενούδης είπε…
Ο σκοπός της ζωής του ανθρώπου η ένωση με τη φύση...
Σωστά, αλλά είναι η φύση του ανθρώπου να βιώνει τη ζωή σαν άνθρωπος, δηλαδή στο πέρασμά του - όσα χρόνια κι αν είναι, λίγα ή πολλά, να βρίσκεται σε αρμονία με τον εαυτό του και, αν εφικτό, με τους άλλους, ΠΡΙΝ σκεφτεί να αφοσιωθεί στα μεταφυσικά.
Ξενούδης

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mondestrucken/Φεγγαρομέθυστος

Στη συναυλίαν των μαθητών του Διάσπορου.

On Being There